We hebben in deze discussie in de Commissie benadrukt dat het hoog tijd wordt dat het College ook werkelijk een verbinding maakt tussen de praktijk van individuele bewoners en de “meerjarige feiten en cijfers” als het gaat om veiligheid van een wijk. Ontwikkelingen op het laatste terrein zijn positief – minder inbraak, minder diefstal en een gedegen “heel en schoon” beleid in de Buitenhof - maar dat vertaalt zich niet in ervaringen van wijkbewoners. Al heel lang niet overigens. Wat we missen in de stukken vanuit het College is de zichtbaarheid van henzelf naar zowel slachtoffers als daders toe. Want met alleen politie of een jongerenwerker op bepaalde uren ben je er nog niet. Juist wanneer zo duidelijk blijkt dat er een substantiële groep bewoners is die zich niet meer veilig voelt in hun eigen straat en buurt vanwege overlast van anderen,  dan moet een College voor en achter de schermen laten merken dat dit wordt gehoord en er ook echt iets aan wordt gedaan.

Voorafgaand aan de Raad informeerde het college ons over een aantal vervolgstappen die worden gezet. Zo komt er een tijdelijke politiepost bij het winkelcentrum aan de Griegstraat en een persoonsgerichte aanpak voor jongeren. Een goede stap, waarbij we wederom hebben benadrukt dat een actieve rol van Burgemeester en Wethouder(s) – dus naast politie en Delft voor Elkaar – hen zou sieren. Want juist op die manier maak je niet alleen slachtoffers, maar ook daders duidelijk dat het je echt menens is als college. En kun je bovendien aspecten van veiligheid goed verbinden met wat er nodig is in het sociale domein. Dat is niet altijd meer geld, het is vooral doen waar mensen écht behoefte aan hebben. En als aanvullende handhavingsmaatregelen als cameratoezicht of snelrecht daarin kunnen helpen, dan is dat wat de ChristenUnie betreft zeker bespreekbaar. Maar wel in die volgorde.

Bram Gille
commissielid