Donderdag 19 augustus was de eerste vergadering van het nieuwe politieke seizoen. In een ‘commissie algemeen’ mochten we met elkaar in debat over hervormings-, bezuinigings- en investeringsideeën. Ook wilde het college van de raad horen wat haar visie is op de rol en taken van de gemeente. Het college was er voltallig; in luisterhouding. De geopperde suggesties worden meegenomen in de verdere uitwerking van het bestuursprogramma en de programmabegroting 2011-2014.

Dat werd een ‘leuke’ avond. Al snel bleek dat de coalitiepartijen in de raad geen concrete voorstellen deden om te bezuinigen, en voornamelijk verwezen naar het coalitieakkoord van april. Enkele oppositiepartijen toonden zich hierover verontwaardigd en trachten (met een beroep op het dualisme) de coalitiepartijen over te halen om wel met concrete bezuinigingsvoorstellen te komen. Dat liep op niets uit, behalve op een heftige discussie met verwijten over en weer.

Het was al laat toen ik namens de ChristenUnie het woord mocht voeren. Thuis had ik me al ingesteld op een dergelijk scenario. Ook ik vond het lastig en vervelend om zonder een concreet voorstel of enige uitwerking van het collegeakkoord te moeten nadenken over bezuinigingen. Daarom had ik vooral nagedacht over onze visie op de rol en taken van de gemeente. Daarbij was ik geholpen door een goed artikel uit Denkwijzer, geschreven door een adviseur van de Rijksoverheid. In het artikel maakt de auteur een analyse van hoe de verzorgingsstaat steeds verder is uitgedijt: Begonnen als vangnet tegen ziekte en ouderdom. Uitgebreid met publieke dienstverlening, die is opgekomen vanuit het verzuilde maatschappelijk middenveld en steeds meer is verstatelijkt. En inmiddels uitgedijt tot een overheid die allerhande maatschappelijke problemen en ontwikkelingen wil beïnvloeden; via bijv. participatie, emancipatie of inburgering. Ten slotte lijkt de overheid steeds vaker ook de houdingen en ideeën van mensen te willen beïnvloeden. Als je terug wilt naar een kleine overheid, en een actief maatschappelijk middenveld, dan bepleit de auteur het volgende: De overheid dient zich te richten op het definiëren en voorkomen van ongewenste uitkomsten in plaats van op het sturen op positieve gewenste uitkomsten en het bereiken van positief geformuleerde doelen… Het maatschappelijk middenveld moet weer de ruimte krijgen om diensten te ontwikkelen die opkomen door de door hen zelf gesignaleerde maatschappelijke noden, in plaats van door de overheid opgelegde regels.

Het lijkt me, zo heb ik bepleit, interessant genoeg om deze manier van denken eens te leggen op de voorstellen waar het college mee gaat komen. Het past erg bij onze ChristenUnie opvatting dat de overheid wel erg veel naar zich toe heeft getrokken. Vervolgens heb ik een aantal bezuinigingsopties genoemd die onderzocht zouden kunnen worden. In het licht van bovenstaande heb ik gewezen op de activiteiten van Breed Welzijn Delft – typisch voortvloeisel van genoemde verstatelijking van het maatschappelijk middenveld. Onderzocht zou moeten worden of dat anders kan (en daarmee goedkoper – er gaat per jaar vier miljoen naar BWD). Verder vinden we – niet alleen uit bezuinigingsoptiek – dat er minder evenementen georganiseerd zouden moeten worden, dat er minder zingende stembussen, wandelende bushokjes en dergelijke feestjes moeten zijn. Ook als deze zaken relatief weinig bezuinigingen opleveren is de signaalfunctie die ervan uit gaat belangrijk. Verder zal goed nagedacht worden over Het Nieuwe Stadskantoor. Wellicht is verhuren aan een andere partij een optie – dat scheelt de exploitatiekosten van 2 miljoen per jaar.

Na mijn bijdrage ontspon zich nog een leuk inhoudelijk debat. De SP reageerde heftig op mijn voorstel om na te denken over ‘loslaten’ van de BWD. Je moet immers, zo redeneerde de fractievoorzitter van de SP, de controle als raad op deze organisatie hebben. Ik heb gereageerd dat dit verschil van mening juist blootlegt dat de ChristenUnie niet een linkse partij is, hoewel dat vaak wel wordt gedacht, en de SP wel. Je moet niet alles willen controleren. Hoewel ik er van overtuigd ben dat de BWD goed werk doet, hebben we al eerder aangegeven (Bart vd Pot in het najaar 2009) dat we als gemeente wel erg veel vragen van de BWD. Ze krijgen het niet rond. Bovendien ben ik er kritisch op dat er in de buurthuizen activiteiten worden aangeboden voor iedereen, waardoor ik als bovenmodaal verdienende burger daar voor €60,- een cursus Fans kan volgen. Ik vind dat in deze tijd niet te rechtvaardigen dat daar gemeenschapsgeld heen gaat.

Op de vraag van D66 naar voorbeelden van positief geformuleerde doelstellingen versus doelstellingen die zich richten op ongewenste uitkomsten heb ik gewezen op een doelstelling uit de Programmabegroting van vorig jaar: in 2010 hebben 5 allochtonen een bestuursfunctie. Tegenover: het voorkomen van schooluitval.

Ik vond het leuk om zo op inhoud een debat te kunnen voeren. Niet iedereen hoeft het met mij – of met elkaar eens te zijn, maar je legt wel bloot hoe je tegen de samenleving aankijkt. Op basis van zo’n debat kun je als raad keuzes gaan maken.

En nu maar afwachten met welke voorstellen het college gaat komen op 17 september. Dan vallen bestuursprogramma en Programmabegroting op onze mat. En kunnen we het volgende debat over de bezuinigingen gaan voorbereiden.

Overigens; om half twaalf was er nog tijd voor de rondvraag; komende woensdag is er in Haaglanden een vergadering over de nieuwe dienstregeling voor het Openbaar Vervoer in de regio. Jeroen van Oort van het CDA is een van de afgevaardigden namens Delft bij die vergadering en hij vroeg de commissie om input. Omdat het slechte busvervoer in Delft een van onze speerpunten is, heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om aandacht te vragen voor een aantal zaken: er gaat volgens de voorstellen een extra bus rijden langs het ziekenhuis naar het station. Ik heb gevraagd of er daarmee voor gezorgd kan worden dat er, conform onze wens, elk kwartier een bus stopt bij het ziekenhuis, in plaats van drie minuten na elkaar en dan weer 27 minuten niets.

Ook heb ik aandacht gevraagd voor de uitpuilende bussen naar de TU. En naar de bussen die niet meer door, maar om het centrum heen rijden (bus 60 en 62). In combinatie met het opheffen van de tramhalte aan de Binnenwatersloot is dat deel van het centrum slecht bereikbaar per OV.

Joëlle Gooijer-Medema