In de commissie SDW van 3 september jl hebben we met de wethouder gedebatteerd over de keuze van het college om 100 tablets aan te schaffen om eenzaamheid te bestrijden. We vragen ons sterk af of dit nu de beste besteding is van het extra geld voor eenzaamheidsbestrijding dat we van het Rijk krijgen.

Delft is een van de 16 gemeenten die van het Rijk extra geld krijgt voor de aanpak van eenzaamheid van 75plussers (Eén tegen eenzaamheid). De reden dat we 150.000 euro krijgen, is omdat in Delft relatief veel ouderen heel eenzaam zijn (56%).  Het doel van dit geld is dat andere gemeenten kunnen leren van de ervaringen van deze 16 gemeenten.

Het college heeft bedacht dat met dit geld, onder andere tablets worden aangeschaft waarmee ouderen makkelijker contact kunnen leggen met hun omgeving. Het gaat om een tablet die elders al succesvol is gebleken. Toch zijn we niet overtuigd. Een aantal redenen:

1. Het kost veel geld; we krijgen 150.000 euro. De aanschaf van 100 tablets kost (inclusief begeleiding van Delft voor elkaar en een projectleider) 115.000 euro; een hele grote hap uit het budget en omgerekend is het dus ruim 1000 euro per tablet;
2. Slechts een beperkt aantal ouderen kan hiermee werken; niet duidelijk is hoe deze ouderen geselecteerd worden;
3. Delft voor Elkaar moet begeleiding bieden. 100 ouderen in één keer begeleiden lijkt een onmogelijke opgave binnen de organisatie;
4. Ouderen kunnen met een tablet makkelijker contact maken met hun netwerk. Maar ze krijgen er niet een groter netwerk van, of leren hun netwerk te vergroten;
5. We denken niet dat de meest eenzame mensen hiermee bereikt of geholpen worden;
6. Om eenzaamheid aan te pakken heeft de overheid de samenleving nodig: de bakker op de hoek, de supermarkt, de horeca, de bibliotheek, buurthuizen, kerken, moskeeën, etc. Deze partijen moeten betrokken worden, kunnen signaleren en kunnen toegerust worden om eenzaamheid te bestrijden;
7. Door zo’n groot deel van het budget uit te geven aan de aanschaf van tablets en de begeleiding door een professionele partij geeft het college het signaal dat de samenleving niet nodig is, en dat is jammer;
8. Delft krijgt geld om als een van de 16 gemeenten voorloper te worden op de aanpak van eenzaamheid. De inzet van tablets is elders al eens geprobeerd, en levert andere gemeenten dus geen nieuwe informatie op.

We hebben aangedrongen op de snelle inzet van de Rijksgelden voor de aanpak van eenzaamheid; het geld moest niet op de plank blijven liggen. Maar nu lijkt het college voor een te makkelijke weg te kiezen – waarbij een commerciële partij iets te makkelijk inspringt op de budgetten die een aantal gemeenten heeft gekregen.

We pleiten voor een bredere inzet – waar de samenleving intensief bij wordt betrokken. Daar moet het college grote prioriteit aan geven. Want alleen dan wordt Delft een stad waar we echt omzien naar elkaar.

Joëlle Gooijer