Verdienen zij die het het hardst nodig hebben ook de meeste aandacht?

uitbuiting stock foto.pngmaandag 06 mei 2019 20:05

Mensenhandel in Delft blijft onzichtbaar, dat is de conclusie die voorlopig getrokken moet worden. De urgentie om te reageren op legio duidelijke signalen dat mensenhandel waarschijnlijk ook in Delft plaatsvindt lijkt niet door te dringen tot de meeste partijen in Delft. Sinds ik dit onderwerp voor de ChristenUnie aanstip in de commissie EFB is er nog niets veranderd, en dat stemt me somber.

Toen ik een half jaar terug voor het eerst dit onderwerp aanstipte in de commissie, verwachtte ik dat er na de duidelijke berichtgeving van CoMensha en andere recente onderzoeken wel bijval te vinden was voor een intensivering van de aanpak van mensenhandel. Waar veel van de zaken die in de raad en commissies besproken worden over niet-levensbedreigende onderwerpen gaan, is dat in het geval van mensenhandel wel anders. Bovendien: goed voorbeeld doet goed volgen dacht ik, in de omgeving Rotterdam binden 32 gemeenten al de strijd aan met mensenhandel.

Niets bleek minder waar, in de vergadering waar we het regionaal veiligheidsbeleid bespraken werd alleen toegezegd te zoeken naar beschikbare cijfers over Delft. De urgentie om in de regio Haaglanden met een soortgelijke aanpak te komen als Rotterdam werd blijkbaar niet meegevoeld. Ook de toegezegde cijfers werden afgedaan met het (lage) aantal geregistreerde gevallen, een getal wat natuurlijk geen indicatie geeft over wat er achter gesloten deuren toch gebeurt, we houden onze ogen netjes gesloten.

Na nog eens navragen ben ik er achter dat er in Delft in 2018 wel 13 keer een dwangsom is opgelegd in verband met illegale prostitutie. Ik ben niet de eerste die het verband legt tussen illegale prostitutie en mensenhandel, toch moesten we zelf om deze cijfers vragen.

In het geval van illegale prostitutie gaat het om vrouwen waarvan het hele leven verwoest wordt en die hier elke dag onder lijden. Maar ook mannen die worden uitgebuit in kassen en kinderen die worden ingezet als drugsrunner of inbreker zijn het slachtoffer van uitbuiting en mensenhandel, dat is wel even iets anders dan (met alle respect) geluidsoverlast of een bouwvergunning. Toch lijkt hier in de raad veel meer aandacht voor te zijn.

Nu ik ongeveer een jaar in de commissie EFB de ChristenUnie mag vertegenwoordigen is dit wat me tegenvalt. Natuurlijk moeten we goed nadenken over de begroting, geluidsnormen en hoe we als gemeente inwoners goed van dienst kunnen zijn. Maar ik wil beginnen bij hen die het het hardst nodig hebben, die een verschopt, verstopt en misbruikt bestaan lijden, die écht onze aandacht en hulp verdienen. Hoe lang sluiten we onze ogen nog?

Sytse Alkema

Commissielid Economie, Financiën en Bestuur

« Terug

Reacties op 'Verdienen zij die het het hardst nodig hebben ook de meeste aandacht?'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.

Archief > 2019

december

november

oktober

september

juli

juni

mei

april

maart

februari

januari