De Raad bleek unaniem enorm ontstemd over deze gang van zaken – en het gevoel overvallen te worden. Daarom komt er een onderzoek naar hoe het zover heeft kunnen komen. Daarover zullen we dan nogmaals in debat gaan. 

Aan het begin van die week werden de fractievoorzitters geïnformeerd over de gebrekkige beveiligingssituatie in het Prinsenhof die aan het licht was gekomen bij de voorbereidingswerkzaamheden voor de komst van het Straatje. Het bedrag dat het museum daarvoor de afgelopen jaren gereserveerd had, bleek bij lange na niet genoeg om te kunnen voldoen aan de beveiligingseisen die tegenwoordig aan musea worden gesteld (nog los van de beveiliging van topstukken). Een investering van 2,2 miljoen euro was / is nodig om de beveiligingssituatie weer te laten voldoen. Met tijdelijke maatregelen worden intussen de grootste veiligheidsrisico’s afgedekt. 

In de aanloop naar de besluitvorming over deze investering vraag je je een aantal dingen af: 

1. Is er een alternatief?

Niet echt. Het Prinsenhof kon zo niet open blijven. Hoe langer bekend is dat de beveiliging niet op orde is, hoe groter het gevaar wordt. Tijdelijke maatregelen zijn duur en bieden steeds minder bescherming. 

2. Kan het niet goedkoper? 

Dat zouden we allemaal wel willen. 2,2 miljoen euro is veel geld. Meerdere bedrijven hebben een offerte uitgebracht om de veiligheid van het museum weer op peil te krijgen. En er wordt kritisch meegekeken door een ervaringsdeskundig adviesbureau. De Raad is echter niet aan zet in een aanbestedings- en/of offertetraject; dat is een bevoegdheid van het college. Wél is het de taak van de Raad om te controleren of het college dit goed heeft aangepakt. Aangezien pas heel laat is ontdekt dat de beveiliging niet op orde is kun je hier de nodige vraagtekens bij zetten. Daarom ook komt er het al genoemde onderzoek , dat de wethouder vrijdagavond toegezegd heeft aan de Raad.

3. Hebben we het geld?

Delft heeft vanaf 2016 jaarlijks weer ongeveer 2 miljoen euro om te investeren (met dit bedrag kunnen de afschrijving- en rentelaten betaald worden). De investering in de beveiliging van het Prinsenhof wordt hieruit gedekt. Deze investering wordt in ongeveer 10 jaar afgeschreven, wat leidt tot een jaarlijkse afschrijving van €200.000,- . Dat betekent dat er nog 1,8 miljoen investeringsruimte overblijft voor andere belangrijke zaken in de stad.

4. Is het Prinsenhof het waard?

Wat ons betreft hoort een goed Prinsenhof bij Delft. Het herbergt onze stadsgeschiedenis, die ook van nationale waarde is. Na sluiting van Nusantara en Lambert van Meerten, en het vertrek van het Legermuseum is het van belang om dit museum voor de stad te behouden en toekomstbestendig te maken. Het is immers één van onze toeristische trekpleisters.

Om die reden hebben we ingestemd met de benodigde investering van 2,2 miljoen. Wel hebben we aangedrongen op een debat over de investeringsruimte die Delft weer heeft – zodat we goed af kunnen wegen waar we in onze stad verder in willen, kunnen en moeten investeren. Dat debat gaat er dit voorjaar komen (bij de kaderbrief).

Maar dan het Straatje van Vermeer. Mooi voor onze stad als dit schilderij naar Delft kan komen. Maar het kost ook veel geld. Het grote bezwaar zat bij ons in het feit dat de Raad weliswaar een besluit moet nemen, maar dat de Raad feitelijk met de rug tegen de muur stond. Het was immers al breed gecommuniceerd. Delft (en het Prinsenhof) zou enorme imagoschade leiden als de Raad nu nog tegen zou stemmen. Wie wil dat op zijn geweten hebben? Gelet op de extra investeringen, kan en móet je je afvragen of we dit extra geld wel kunnen missen. Als de tentoonstelling echter niet doorgaat, is de investering van 2,2 miljoen nog steeds nodig.

Uit het proces van de laatste maanden blijkt dat de wethouder de kaderstellende rol van de Raad niet serieus genomen heeft. Terwijl de Raad er wel over gaat: het is immers onze begroting en publiek geld. Teveel is er gehandeld alsof het Prinsenhof een zelfstandige onderneming is, die zelf kan besluiten over risicovolle investeringen. De wethouder heeft hierin een belangrijke rol gespeeld door in oktober de raad te informeren, maar pas in januari 2016 er met de raad over wilde spreken. Daarnaast blijkt de wethouder pas na een week door de directeur van het Prinsenhof op de hoogte gebracht te zijn van de grote problemen in de beveiligingssituatie. Dat roept de vraag op of de wethouder wel ‘in controll’ is. En als de wethouder dat niet is kan hij ook de gemeenteraad niet adequaat informeren.

Op dit proces hebben we dus veel kritiek, die we verwoord hebben in een motie van afkeuring. Deze is gesteund door CDA, SP, Stadsbelangen en de fractie van Koppen. Coalitiepartijen gaven aan de motie wel te begrijpen, maar eerst de resultaten van het onderzoek naar ‘hoe het zo gekomen is’ af te willen wachten. Wat ons betreft was ‘dat wat we nu al weten’ al reden genoeg voor de motie.

We hebben met het voorstel voor de komst van het Straatje van Vermeer wel ingestemd omdat dit ons een mooie kans lijkt voor Delft en museum Het Prinsenhof. Onze kritiek betreft de wijze waarop de besluitvorming tot stand moest komen en niet de inhoud van het voorstel om het Straatje naar Delft te halen. Maar het was (en is) een lastig besluit. We hopen dat de tentoonstelling van het Straatje van Vermeer veel goeds (en geld) oplevert voor het Prinsenhof en voor onze stad.

Joëlle Gooijer

Fractievoorzitter

Gekoppelde documenten

	Titel	Bestandsgrootte	MIME-type
	151218 motie van afkeuring Prinsenhof Vermeer	55,8 kB	application/pdf