Het is goed als er in de raadszaal fundamentele debatten worden gevoerd. Het is onze taak, als gemeenteraadsleden, om het goede te zoeken voor de stad. In het debat worden politieke visies en argumenten tegen elkaar afgewogen. Dit zou moeten leiden tot weloverwogen en dus betere besluiten, maar dit blijkt vaak niet het geval. Reden waarom veel mensen de politiek de rug toe Keren(?). De raadsvergadering van 15 december was voor mij het bewijs dat het wel mogelijk is.

Zo spraken we die avond uitgebreid en indringend  over de nota taalonderwijs; een vorm van volwassenonderwijs aan mensen die de taal niet goed beheersen. De doelgroep is breed en divers: van kenniswerkers tot huisvrouwen, van allochtonen tot autochtonen en van uitkeringsgerechtigden tot werknemers. Voor al deze doelgroepen biedt de gemeente tot op heden taalcursussen aan. Dit jaar ziet de gemeente zich geconfronteerd met een enorme bezuiniging van het rijksbudget op dit taalonderwijs. En dus moeten er keuzes gemaakt worden en prioriteiten gesteld. Zoals de ChristenUnie vaker heeft betoogd, vragen bezuinigingen om een fundamentele bezinning op de taak van de overheid in relatie tot die van de samenleving en de markt. Dus vroeg ik mij ook hierbij af: wat kunnen mensen zelf bijdragen, wat kunnen vrijwilligers doen, welke verantwoordelijkheid dragen werkgevers, en welke taak heb je als overheid? Moet je voor alle doelgroepen evenredig betalen? Naar de visie van de ChristenUnie werd er in de nota onvoldoende een dergelijke visie neergelegd. Gevolg kan zijn dat we doorgaan op de huidige weg, met fors minder geld, waardoor geen enkele doelgroep echt goed wordt geholpen.

Voor werkenden vinden we dat er een veel groter, minder vrijblijvend, beroep moet worden gedaan op werkgevers. Zolang de gemeente blijft betalen voor deze doelgroep, worden werkgevers niet gemotiveerd om zelf te investeren. Sommige doelgroepen kunnen meer dan nu het geval is zelf verantwoordelijkeheid nemen voor hun taalonderwijs, en dit ook zelf betalen. Vrijwiligers zijn voor andere doelgroepen een goede optie, maar zij zijn vaak onvoldoende bekwaam om mensen op een taalniveau te krijgen waarmee ze ook aan het werk kunnen. Dat is, naar onze mening, werk voor professionals. Daarom vroegen wij, samen met D66 en PvdA, via een motie, om de gemeentelijke budgetten voornamelijk in te zetten voor bijstandsgerechtigden. De gemeente is verantwoordelijk voor de reïntegratie van deze doelgroep op de arbeidsmarkt. Als taal daar een belemmerende factor is, moet dat worden aangepakt. Deze prioritering leidde tot heftige reacties van andere partijen (o.a. Groen  Links en CDA). We zouden met deze motie groepen uitsluiten. Daartegen hebben we ingebracht dat niemand wordt uitgesloten: alle groepen hebben recht op taalonderwijs. Het enige waar je naar moet kijken is wie er verantwoordelijk is voor de financiering ervan. En daartoe roept de motie ook op. Na een fors inhoudelijk debat werd de motie in stemming gebracht en aangenomen met 16 stemmen tegen en 20 stemmen voor.

Tijdens deze raadsvergadering is ook gesproken over Het Nieuwe Stadskantoor. Zie daarvoor mijn volgende stukje.

Joëlle Gooijer - Medema