Op dinsdag 13-2 kwam in Delft het onderwerp schuldhulpverlening aan de orde in de raadscommissie Bestuur&Werk. Niet geheel onverwacht is het aantal 'cliënten' van schuldhulp de afgelopen jaren gestegen, en de gemiddelde schuld trouwens ook. Het college wil daarom de bestaande aanpak aanvullen of verbeteren door een aantal nieuwe ‘instrumenten’ te ontwikkelen of toe te passen. Deze problematiek heeft vaak een zogeheten meervoudige achtergrond. Het ontstaan of hebben van schulden staat namelijk zelden op zichzelf, vaak is er sprake van meerdere factoren. Te denken valt aan onverwachte en noodzakelijke uitgaven, werkloosheid, ziekte, gevolgen van echtscheidingen, verslavingen, achterstallige inkomsten, inbraak, brand, het niet om kunnen gaan met geld, verkeerd uitgavenpatroon, onkunde, onverwacht stijgende lasten, bedrog en misleid worden, kortom, een wereld aan problemen en soms uitermate trieste omstandigheden. Dit geeft al aan dat dit thema een sterk sociaal element in zich heeft, men kan niet volstaan met het kijken naar de kille cijfertjes van de financiële situatie. De persoonlijke situatie en de onderliggende oorzaken zijn veel belangrijker. Maar daarmee is tevens aangegeven dat ook de betrokken personen zelf een grote verantwoordelijkheid voor hun eigen situatie hebben, en deze ook aanvaarden. Pas dan kan er werkelijk sprake zijn van echte hulp, in gezamenlijkheid. Het zal niemand verwonderen dat een dergelijke problematiek dan ook vooral vraagt om ‘maatwerk’ en een persoonlijk en intensieve benadering. Daarom is een groeipad ontwikkeld, waarbij niet zonder meer een aantal instanties of maatregelen over de betrokkenen wordt uitgestort, maar dat juist gekeken wordt aan wat voor hulp in Delft nu werkelijk behoefte is. Vanuit de ChristenUnie/SGP is in aanvulling op de inbreng van andere partijen vooral gewezen op de hierboven reeds vermelde persoonlijke verantwoordelijkheid, te beginnen op school en in gezinnen. Ofwel in goed Calvinistische traditie enige soberheid betrachten, gekoppeld aan milieu- en rentmeesterschapoverwegingen. Dus eerst kijken wat je beschikbaar hebt, en daar je uitgavenpatroon op afstemmen, en niet al te vlot ingaan op allerlei advertenties en verleidingen om het geld besteden en vervolgens tot de ontdekking komen dat je te weinig geld hebt. Daar begint het mee, maar dat laat onverlet dat onvoorziene omstandigheden de mensen in de problemen kunnen brengen. En dan komen de verantwoordelijkheden van de ‘naasten’ in beeld. Gelukkig zijn er ook vele vrijwilligers en kerkelijke organisaties die betrokken zijn op hun medemens en er was ook ruimte om dit in de vergadering onder de aandacht te brengen. En zo verliep de vergadering in een goede sfeer, de problematiek werd onderkend, maar wel verschillend benaderd. Verder waren er vooral inspirerende discussies, de betrokkenheid van de commissie op dit onderwerp is gelukkig groot. Het is daarom wellicht aardig om dit onderwerp eens terug te luisteren via de website van de gemeente.

Namens CU/SGP,
Martin de Graaf