We mogen  ons gezegend weten te leven in een democratische rechtsstaat. Waarin vrijheid van meningsuiting geldt, waarin door burgers gekozen volksvertegenwoordigers regeren, waar openbaarheid van bestuur geldt. En waarin rechters oordelen over recht en onrecht, in vaak complexe situaties. Maar ik maak me er zorgen over wanneer rechtspraak leidt tot exorbitant hoge kostenposten of tot eindeloze gevechten. Zoals in de Gondelaffaire gebeurd is. Daarvoor is de democratische rechtstaat niet bedoeld. Donderdag heeft ook de ChristenUnie ingestemd met het voorstel tot afronding van de gondelaffaire. Dit voorstel gunt Martin Stoelinga een grote som geld die recht moet doen aan de hoge proceskosten die hij de afgelopen 9 jaar heeft moeten maken. Om tot dit bedrag te komen, zijn veel gesprekken gevoerd. In die gesprekken is ook erkend dat de gondelaffaire een zeer grote wissel op het leven van een aantal mensen heeft getrokken. Wederzijdse erkenning daarvan is in mijn ogen het begin van een oplossing die verder reikt dan de som geld waarover de Raad afgelopen donderdag besloten heeft.

Nadat we achtereenvolgens de sluiting van het naaktstrand bespraken en het bestemmingsplan DSM (in beide gevallen had het college ons inziens een goede belangenafweging gemaakt), hebben we besloten over de Kaderbrief 2014.

De Kaderbrief bereidt ons voor op nieuwe bezuinigingen, in een grote onzekere context. Met spanning moeten we afwachten wat er wanneer in Den Haag besloten wordt rondom de decentralisaties, zorg- en andere akkoorden. Het kader waarbinnen deze kaderbrief is opgesteld / uitgewerkt zal worden , is dus nogal wazig. Wel weten we dat het financieel niet gunstig is. Gelukkig merken we dat dit college zijn best doet om financieel gezond te opereren. We roepen het college op om dat te blijven doen, en zoveel als mogelijk financieel te anticiperen op deze toekomst.Doe dat dan wel – zegt de ChristenUnie – vanuit een heldere visie op de taken van de overheid. Maak keuzes die daarvan getuigen.

Om de kracht van de samenleving tot bloei te laten komen is het nodig dat de overheid steeds duidelijk (en steeds duidelijker!) maakt welke taken zij uitvoert en waarom. De wethouder heeft op mijn vraag toegezegd dat er in de begroting een helder inzicht gegeven wordt in de ‘wettelijke taken en de niet-wettelijke taken’; in combinatie met de beschikbare budgetten.

Om de kracht van de samenleving tot bloei te laten komen, is het van belang aansluiting te zoeken bij initiatieven uit de samenleving. Overheidsparticipatie dus in plaats van burgerparticipatie. Daarvoor is het niet altijd nodig om met een zak geld aan te komen. Gezien worden en mee kunnen praten zijn ook belangrijke motiverende factoren voor actieve burgers en verenigingen in de stad. Daarom zijn we blij met de toezegging van de wethouder om een geactualiseerde visie te geven op de rol van vrijwilligers en vrijwilligersorganisaties in onze stad.

We hebben ingestemd met deze kaderbrief. En zullen in het najaar beoordelen hoe het college deze kaders uitwerkt in haar laatste begroting.

Joëlle Gooijer